پرسش:آیا درست است که حضرت فاطمه سلام الله علیها در هر مجلسی که برای امام حسین علیه السلام برگزار می شود، شرکت می کنند؟

پاسخ:بسمه سبحانه: از برخی روایات اینگونه برداشت می شود. این موضوع چه جای تعجبی دارد؟ بدن برزخی ای که روح بعد از مفارقت و جدایی از بدن مادی وارد آن می شود، می توان این کاری که شما درباره حضرت زهراء سلام الله علیها گفتید، انجام بدهد. والله العالم.

پرسش:آیا جایز است که شخصی در مجالس اهل بین علیهم السلام بخواند، و بر روی منبر ذکر فضائل و مصائب ایشان را بگوید و مدرک حوزوی نداشته باشد؟

پاسخ:بسمه سبحانه: باید به تقوای الهی پایبند باشد و بر روی منبر فقط آن چیزی را بگوید که از عالمان آموخته است. اگر به این شروط پایبند بود، به حضرت سید الشهدا علیه السلام در حد توفیق، خدمت می کند. والله العالم.

پرسش:حکم برخی از اشعار و مکالماتی که خطیبان و مداحان از زبان حال ائمه علیهم السلام به شکل عزاداری نقل می کنند چیست؟

پاسخ:بسمه سبحانه: این کار شرح واقعه با زبان حال به شمار می رود. این موضوع در محضر ائمه علیهم السلام نیز در شعر و ... اتفاق افتاد همچنان که در شعر دعبل در برابر امام رضا به کار رفته بود.... دعبل در شعر خود گفت: افاطم لو خلت الحسین مجدلا وقدمات عطشاناً بشط فرات ای فاطمه، اگر حسین را که بر خاک کربلا افتاده و کنار فرات تشنه لب جان داده را در خیالت تصور کنی، اذاً للطمت الخد فاطم عنده واجریت دمع العين في الوجنات بر گونۀ خود می‎زنی و اشک از دیدگان جاری می‏ساختی . افاطم قومی یابنة الخیر فاندبی نجوم سموات بارض فلات ای فاطمه، بلند شو! ای دختر بهترین خلق خدا! بلند شو و بر فرزندانت که ستاره‎های آسمانند و بر زمین افتاده اند، نوحه كن. امام علیه السلام این ابیات را شنید و گریه کرد و از شاعر خواست این ابیات را تکرار کند و آن را تقبیح و محکوم نکرد. والله الهادی وهو العالم.

پرسش:چرا روی فرش عزا می نشینیم و گریه می کنیم؟

پاسخ:بسمه سبحانه: بدان فرزندم! از زمانهای خیلی دور در منطقه البرالصغیر –هند و پاکستان و بنگلادش- هنگامی که شخصی مصیبتی می بیند و عزیزی را از دست می دهد، بر روی حصیر یا فرشی مانند آن می نشیند و بر روی آن فرش از عزاداران و مردم استقبال می کند. حتی اگر مبل و صندلی و وسائل راحتی مثل آن را در اختیار داشته باشد، این کار را انجام می دهد. از آنجایی که شیعیان هیچ کس را عزیزتر از امام حسین و اهل بیت پیامبر گرامی اسلام صلوات الله وسلامه علیهم اجمعین نمی دانند، به همین دلیل بر روی چنین فرشی به صورتی که متعارف آن منطقه هست می نشینند. والله العالم.

پرسش:با شروع ماه محرم الحرام همه اندیشمندان و همه کسانی که به امور اسلام اهتمام می ورزند سر خود را از لاک بیرون می آورند و به یاد ایتام و فقرا می افتند و به توزیع غذا توسط ما در ایام عاشورا اعتراض می کنند و می گویند: این کار اسراف و تبذیر است و ترجیح این است که هزینه های آن صرف کمک به فقرا و ایتام نیازمند شود. برخی نیز برای عدم توانایی بسیاری از جوانان برای ازدواج راه حلی پیشنهاد می کنند و می گویند: به جای آن که این پول های هنگفت را خرج مجالس حسینی و توزیع غذا و مزد مداح و خواننده و سخنران کنیم، آن را برای ازدواج جوانان مجرد هزینه کنیم. برخی دیگر نیز می گویند: چرا این همه هزینه در ایام اربعین؟ آیا اگر این هزینه ها برای خدمات شهری برای جامعه مصرف می شد، مفید تر و بهتر نبود؟ و ثواب بیشتری نداشت؟ و بسیاری صحبت های دیگری که هیچ فایده ای ندارد. نظر شما در این باره چیست؟

پاسخ:بسمه سبحانه وتعالی: هر دو کار خوب و پسندیده است. هیچ شکی نیست که اسلام بیش از ما به حقوق فقرا و نیازمندان اهمیت می دهد؛ اما بقای اسلام مهمتر از زندگی، جان و کشور ماست. از آنجایی که استمرار اسلام حقیقی به طور خاص از طریق اهل بیت علیهم السلام، و به شکل ویژه ای از طریق مراسم عزای امام حسین علیه السلام است، باید این مراسم ادامه داشته باشد، کما این که کمک به نیازمندان و فقرا نیز پسندیده و خوب است. ما هیچیک از این کارها را فدای دیگری نمی کنیم. والله الهادی و هو العالم.

پرسش:آیا جایز است که سخنران و خطیب حسینی جهت دریافت پول برای سخنرانی های خود در محرم توافق کند؟

پاسخ:بسمه سبحانه: این کار جایز است. اما اگر خطابه تنها برای دریافت پول باشد، آن خطیب مانند بنّایی است که مسجدی را می سازد و مزد روزانه درخواست می کند، یا آنچه برای ساخت مسجد کاربرد دارد را می فروشد. اگر خطیب برای خرج خود و خانواده خود و کتاب هایی که برای خدمت به منبر حسینی به آن ها نیاز دارد، به پول احتیاج داشت و برای همه این کارها نیت تقرب به خداوند متعال را کرد مستحق دریافت پول توافق شده و همچنین اجر و ثواب است. همه می دانیم که سخنران اگر مجانی باشد، مستمعین او کم می شوند و اگر پول را برای افزایش حضور مستمعین و استفاده کنندگان بگیرد، پول گرفتن او و همچنین خطابه او عبادت است. والله الهادی وهو العالم

پرسش:با شروع ماه محرم الحرام همه اندیشمندان و همه کسانی که به امور اسلام اهتمام می ورزند سر خود را از لاک بیرون می آورند و به یاد ایتام و فقرا می افتند و به توزیع غذا توسط ما در ایام عاشورا اعتراض می کنند و می گویند: این کار اسراف و تبذیر است و ترجیح این است که هزینه های آن صرف کمک به فقرا و ایتام نیازمند شود. برخی نیز برای عدم توانایی بسیاری از جوانان برای ازدواج راه حلی پیشنهاد می کنند و می گویند: به جای آن که این پول های هنگفت را خرج مجالس حسینی و توزیع غذا و مزد مداح و خواننده و سخنران کنیم، آن را برای ازدواج جوانان مجرد هزینه کنیم. برخی دیگر نیز می گویند: چرا این همه هزینه در ایام اربعین؟ آیا اگر این هزینه ها برای خدمات شهری برای جامعه مصرف می شد، مفید تر و بهتر نبود؟ و ثواب بیشتری نداشت؟ و بسیاری صحبت های دیگری که هیچ فایده ای ندارد. نظر شما در این باره چیست؟

پاسخ:بسمه سبحانه وتعالی: هر دو کار خوب و پسندیده است. هیچ شکی نیست که اسلام بیش از ما به حقوق فقرا و نیازمندان اهمیت می دهد؛ اما بقای اسلام مهمتر از زندگی، جان و کشور ماست. از آنجایی که استمرار اسلام حقیقی به طور خاص از طریق اهل بیت علیهم السلام، و به شکل ویژه ای از طریق مراسم عزای امام حسین علیه السلام است، باید این مراسم ادامه داشته باشد، کما این که کمک به نیازمندان و فقرا نیز پسندیده و خوب است. ما هیچیک از این کارها را فدای دیگری نمی-کنیم. والله الهادی و هو العالم.