Sual: Bir mömin Miqata, Qarnul-mənazilə yetişib ehramını geyindi. Sonra iki rükət namaz qıldı. Lakin hökmü bilmədiyindən niyyət etmədi. Çünki, təkcə ehram geyinmək və iki rükət namaz qılmaqla ehramın gerçəkləşdiyinə inanırdı. Sonra Məkkəyə daxil olub, ümrənin əməllərini yerinə yetirib, öz ölkəsinə qayıtdı. Onun boynuna nəsə gəlir?

Cavab: Allahın adı ilə. Niyyət qəlbin əməlidir. Lakin ehram halında onu tələffüz etmək müstəhəbbdir. Amma niyyət deyilmədən də ehram gerçəkləşir. Sualda fərz olunan kimi, sual verən şəxs ehrama girib ümrə etmək niyyətində olub, ürəyində ümrə niyyəti edib, lakin onu sözlə tələffüz etmədiyi üçün müstəhəb əməli tərk edib. Halbuki, təlbiyə vacib və ehramın bir hissəsidir. Və o, onu tərk edib. Ona görə də bu, onun üçün ümrə sayılmır və onun heç nəssi yoxdur. Allah daha yaxşı biləndir.

Sual: Bir mömin Qərnul-Mənazil miqatına çata və ehram bağlaya və sonra iki rükət namaz qıla və lakin o hökmü bilməməzdikdən niyyət və təlbiyə deməyə çünki o elə bilirdi ki, ehram yalnız ehramı geyinib iki rükət namaz qılmaqla olur və sonra Məkkəyə daxil olaraq ümrənin əməllərin yerinə yetirib öz ölkəsinə qayıda, ona bir şey etmək lazımdır?

Cavab: Allahın adı ilə, Bil ey övladım həqiqətən niyyət ürəkdən keçən bir əməldir lakin ehramda onu dillə demək müstəhəbdir, Və lakin niyyəti dillə demədən də ehram həyata keçir, Fərz olunan sualda soruşan şəxs ehram və ümrəni qəsd edib, və ürəyində ümrəni niyyət edib və lakin dili ilə deməyib və bununlada müstəhəb bir işi tərk edib. Amma həqiqətən təlbiyə ehramın bir cüzi və vacibi bir əməldir və o artıq təlbiyəni tərk edib və ümrə hesab olmayacaq və ona heç bir şey vacib deyil. Allah alimdir.