پرسش:اگر در نماز انسان در رکعت اول شک کند که آیا این رکعت، رکعت اول است یا رکعت دوم اما نماز را ادامه بدهد درحالی که رکعت دوم را می خوانده است ولی در عین حال به شک خود مطمئن بوده که در رکعت اول است، آیا این نوع ادامه دادن نماز در حالت شک نماز را باطل می کند؟

پاسخ:بسمه سبحانه: اگر تصور او نسبت به یکی از دو طرف شک ترجیح و برتری پیدا کرد، باید بر اساس آن ترجیح و برتری عمل کند. اما اگر این ترجیح نسبت به یکی از دو طرف شک نزد او ایجاد نشد، باید از نماز دست بکشد و دوباره آن را بخواند. اگر این کار را نکرد اگر در وقت بود باید آن نماز را اعاده کند اما اگر خارج از وقت بود باید قضای آن را بجا آورد. والله العالم.

پرسش:اگر نمازگزار در نماز غیر از دو رکعتی و در رکعت دوم بعد از تشهد، تنها یک کلمه سلام را بگوید، سپس متوجه موقعیت خود شود، آیا در این حالت دو سجده سهو بر نمازگزار واجب است؟

پاسخ:بسمه سبحانه: در فرض سؤال اگر سلام، همان سلام واجب باشد، دو سجده سهو بر او واجب است. والله العالم.

پرسش:حکم کسی که در تعداد سجده های نماز شک می کند چیست؟

پاسخ:بسمه سبحانه. اگر شک قبل از قیام برای رکعت بعد باشد، باید سجده ای را که در انجام آن شک دارد بجا آورد، ولی اگر قیام نموده و در رکوع رکعت بعد شک برایش حاصل شده است، باید به شک خود اعتنا نکند، اما در صورتی که هنوز به رکوع نرفته، باید بنشیند و سجده ای که در انجام آن شک دارد بجا آورد و (پس از نماز) دو سجده سهو برای قیام اضافی انجام دهد و اگر حمد و سوره را نیز خوانده است، دو سجده سهو هم برای قرائت اضافی انجام دهد. والله العالم

پرسش:اگر نمازگزار تشهد وسط نماز (رکعت دوم) را فراموش کند و از محل آن هم بگذرد، باید پس از نماز آن را قضا کند. حال اگر بخشی از تشهد را نخواند، مثلا عبارت «اللهم صل على محمد وآل محمد» را ذکر نگوید، در صورتی که ترک این ذکر از روی فراموشی یا از روی جهل به وجوب آن باشد وظیفه او چیست؟

پاسخ:بسمه سبحانه. اگر از روی فراموشی باشد، باید پس از نماز آن را قضا کرده و دو سجده سهو نیز انجام دهد. در صورت جهل نیز حکم مساله همین است. والله العالم

پرسش:اگر شخصی نماز بخواند و سپس سجده سهو انجام دهد و در اثنای سجده سهو، بادی از او خارج شود، آیا پس از وضو گرفتن باید نمازی که در آن شک کرده را نیز اعاده کند یا فقط اعاده کردن سجده سهو واجب است؟

پاسخ:بسمه سبحانه. سجده سهو صحیح است، اگرچه پس از نماز و قبل از سجده سهو حدثی از او سربزند. بنابرین اعاده نماز و سجده سهو لازم نیست. بله، احتیاط مستحب است که مکلف در هنگام سجده سهو در حال طهارت از حدث و خبث باشد، بنابرین اگر نمازش را تمام کند و پیش از سجده سهو از او حدثی سر بزند، احتیاط مستحب آن است که ابتدا وضو بگیرد و پس از آن سجده سهو را بجا آورد. والله العالم

پرسش:پاسخ این مسأله شرعی چیست: اگر نمازگزار یک سجده را در رکعت اول فراموش کند، سپس برخیزد، حمد و سوره را بخواند، قنوت را بجا آورد و برای رفتن به رکوع تکبیر بگوید، اما قبل از وارد شدن به رکوع یادش بیاید (که یک سجده را فراموش کرده) آیا تدارک این سجده بر او واجب است؟ چند سجده سهو باید بجا آورد؟

پاسخ:بسمه سبحانه. دو سجده سهو برای خواندن سوره حمد، دو سجده سهو برای خواندن سوره پس از حمد و دو سجده سهو دیگر نیز برای قیام اضافی باید بجا آورد که در مجموع سه بار سجده سهو خواهد بود. والله العالم

پرسش:اگر رکعت سوم یا چهارم را در نماز فراموش کنم، چه باید بکنم؟

پاسخ:بسمه سبحانه. در صورتی که از قبله رو برگردانده اید یا صحبت کرده اید، نمازتان باطل است وباید آن را از ابتدا بخوانید، اما اگر پس از سلام نماز، در همان حالت نشسته به یاد آورید که نماز را به صورت ناقص تمام کرده اید، در صورتی که هنوز صورت خود را از قبله برنگردانده اید و همچنان در حال طهارتید و چیزی که نماز را باطل کند نیز انجام نداده اید، باید رکعت فوت شده را بجا آورید و نماز را کامل کنید، سپس دو سجده سهو برای تشهد بیجا و دو سجده سهو هم برای سلام بیجا انجام دهید. والله العالم

پرسش:1. اگر نمازگزار در حال قیام شک کند که آیا این قیام، قیام پس از پایان سوره قیام قبل از رکوع است که بعد از آن باید به رکوع برود، یا قیام بعد از رکوع است که پس از آن باید به سجده برود، در این صورت چه وظیفه ای دارد؟ 2. اگر نمازگزار در حال سجده شک کند که آیا رکوع را بجا آورده یا نه و بنا را بر این بگذارد که رکوع را انجام داده و نماز را ادامه دهد، اما پس از نماز یقین کند که رکوع را بجا نیاورده است، وظیفه اش چیست؟

پاسخ:ج1/ بسمه سبحانه. باید حمد و سوره را به صورت کامل بخواند و رکوع نموده، نماز را ادامه دهد، زیرا در تحقق رکوع و همچنین در تحقق قرائت شک دارد. والله العالم ج2/ بسمه سبحانه. واجب است نماز را اعاده کند، زیرا رکنی از ارکان نماز را ترک کرده است. البته این حکم در جایی است که کثیر الشک نباشد که در آن صورت نباید به شک خود اعتنا کند. والله العالم