پرسش:من انساني معتاد به نوشیدنی های الکلی بودم و الحمد لله توبه نصوح کردم و به سوی خدا بازگشتم؛ اما نماز نمی خوانم. کارهای نیک و صالح انجام می دهم هیچ کس را آزار نمی دهم. استغفار می کنم. بر محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم درود و صلوات می فرستم و کار خیر انجام می دهم؛ اما نماز نمی خوانم. آیا همه اعمال خیر و نیک من و صلوات ها و دعاهایی که به درگاه پروردگارم می کنم مستجاب و محاسبه نمی شود؟ دلیل نماز نخواندنم بین من و نفس خودم است. دوست دارم اول تهذیب نفس کنم و سپس به نماز بپردازم. آیا اعمال و صلوات و درود من بر حضرت محمد صلوات الله علیه و خدماتم در عزاداری های اهل بیت علیهم السلام پذیرفته نمی شود؟

پاسخ:بسمه سبحانه: بدان فرزندم! از سخن معصومان علیهم السلام استفاده می شود که هر عمل نیکویی حتی اگر صحیح هم باشد بدون نماز پذیرفته نمی شود. خدمت رسانی شما در عزای امام حسین علیه السلام خوب است؛ اما قبول آن توسط خداوند و ثواب بردن شما منوط به نماز است. بلکه از شرع مقدس استفاده می شود که انسان تارک الصلاة با کافران محشور خواهد شد. فرزندم! شما موفق به توبه از گناهی بزرگ –شرب خمر- شده اید؛ اما همچنان در اوج قله معصیت هستید که آن ترک نماز است. حتی قبول توبه شما از آن گناه کبیره و قبول سایر نیکوکاری ها در گرو نماز است. اگر حاکم شرع با اختیارات وجود داشت شما را با شلاق خود ادب می کرد که از گناه ترک نماز توبه کنید. خداوند متعال می فرماید: (مٰا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ) "چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟!" (قٰالُوا لَمْ نَكُ مِنَ اَلْمُصَلِّينَ ) میگویند: "ما از نمازگزاران نبودیم" این آیه صراحت دارد هر کس نماز نخواند در روز قیامت در قعر جهنم جای دارد. والله الهادی وهو العالم.