صفحه اصلی
زندگینامه
خبرها
خبرهای مرجع عالیقدر
خبرهای دفتر
خبرهای نمایندگان و معتمدان
راهنمایی ها و رهنمودها
استفتائات
درس ها
درس های فقه
درس های اصول
درس های تفسیر
درس های اخلاق
تأليفات
بیانیه ها
پرسش:سؤال من درباره معنای حدیث شریف پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم یعنی: "حسن و حسین سرور جوانان اهل بهشت هستند" است. منظور از سرور جوانان اهل بهشت چیست؟ در حالی که اهل بهشت همه جوان هستند و در میان آنان رسول خدا صلی الله علیه وآله و امیرالمؤمنین علیه السلام و حضرت زهراء سلام الله علیها نیز وجود دارند؟
پاسخ:بسمه سبحانه: بدان که منظور از سیادت و سروری، برتری مطلق نسبت به دیگران نیست؛ بلکه منظور روایت شریف همان معنای (سیدی) است که ما به یکی از اهل بنی هاشم یا اولاد حضرت زهرا سلام الله علیها می گوییم. یعنی شخصی که شایسته احترام و اکرام از جانب همه انسان هاست. به همین ترتیب است تفسیر این عبارت در دعای افتتاح (السلام علی سبطی الرحمة وإمامی الهدی سیدی شباب أهل الجنّة من الخلق أجمعین). افزون بر این بدان که واژه "سید" در لغت همانطور که در کتاب های شرح غریب الحدیث به معنای پروردگار، مالک، شریف، فاضل، کریم، حلیم و بردبار، کسی که تحمل اذیت قوم خود را بکند، همسر، رئیس و مقدم نیز به کار رفته است. واژه سید در حدیث باید به معنای شریف، فاضل، کریم و ... تفسیر شود و سیادت در حدیث به معنای برتری حسنین علیهما السلام بر همه اهل بهشت نیست؛ زیرا در ادامه حدیث نیز آمده که (وأبوهما خیر منهما)، پس اگر علی بن ابی طالب علیه السلام از آن دو برتر باشد، درنتیجه رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم به طریق اولی از آن ها برتر است؛ زیرا ایشان صلوات الله علیه و آله از علی بن ابی طالب علیه السلام برتر هستند. والله العالم.
پرسش:چگونه می توان بین روایات استحباب زیارت امام حسین علیه السلام در حالت ژولیده و غبارآلود با استحباب غسل که نافی واقعیت نخست است جمع کرد؟ آیا استحباب زیارت ارباب شهید علیه السلام در این حالت واقعی است یا این امور برای کنایه از اظهار حزن مادی و ظاهری ذکر شده است؟ اگر کنایه را مد نظر قرار دهیم راه جمعِ آن با استحباب غسل زیارت آسان می شود؟
پاسخ:بسمه سبحانه: منظور از روایتی که امر به غسل کرده این است که انسان پاکیزه باشد و منظور از گروه دوم روایات عدم پیرایش و شانه کردن مو و ریش و مانند این امور است. منظور از غبار آلود بودن انسان این است که این امور را در راه رسیدن به امام حسین علیه السلام تحمل کند. همانطور که از برخی سخنان معصومین علیهم السلام فهمیده می شود. والله العالم.
پرسش:آیا سند این دو حدیث صحیح است؟ رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: دخترم فاطمه از هر کس راضی باشد، من از او خشنود میشوم و هر کس من از او راضی شوم خدا از او خرسند خواهد بود. و هر کس فاطمه از او خشمگین باشد، من بر او خشم میکنم و هر کس من بر او خشم کنم، خداوند بر او غضب میکند. حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به ابوبکر و عمر فرمودند: من خداوند و فرشتگانش را شاهد می گیرم که شما دو نفر مرا خشمگین کردید و خشنود نساختید و اگر پیامبر را دیدم شکایت شما دو نفر را به ایشان خواهم کرد.
پاسخ:بسمه سبحانه: این دو حدیث در کتاب های شیعه و سنی وجود دارد و مضمون آن از نظر معنایی متواتر است و شک در صحت آن ها شایسته نیست. والله العالم.
پرسش:شیخ در التهذیب والمصباح از امام حسن عسکری علیه السلام روایت می کند که: نشانه-های مؤمن پنج چیز است: خواندن 51 رکعت نماز در روز، زیارت اربعین، پوشیدن انگشتر در دست راست، پیشانی بر خاک گذاشتن در هنگام سجود و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم. اما سؤال این استفتاء: آیا اگر یکی از این نشانه ها در کسی متحقق شد، می-توان گفت که آن شخص متصف به ایمان است یا باید به همه آنان عمل کرد تا ایمان محقق شود؟
پاسخ:بسمه سبحانه: ظاهر روایت این است که مؤمن تنها با گرد آمدن همه این ویژگی ها و نشانه ها به بالاترین درجه ایمان می رسد. این روایت بدین معنی نیست که اگر کسی برخی از این ویژگی ها یا همه آن ها را در خود نداشت مؤمن نیست. مثلاً اگر کسی به واجبات نماز اکتفا کرد و باقی مستحبات مذکور در روایت را ترک کرد، از حدود ایمان خارج نمی شود؛ اما درجه پایین تری از درجات مؤمنان دارد. والله العالم.
پرسش:آیا روایتی وجود دارد که بر قطع سر مبارک حضرت علی اصغر علیه السلام در روز عاشورا و به نیزه کردن سر مبارک و بستن آن با طناب -زیرا سر مبارک کوچک بوده و نمی-توانستند آن را روی نوک نیزه ثابت کنند- تصریح و تأکید داشته باشد؟
پاسخ:بسمه سبحانه: فرزندم! بدان که روایات متعلق به ویژگی ها و جزئیات واقعه عاشورا مختلف و متغایر هستند. رسیدن به قطعیت در بسیاری از موارد، سخت و دشوار است. اما ما از آنچه در منابع وجود دارد این حوادث را می خوانیم و تا جایی که اهانت به ساحت معصومان علیهم السلام، دروغ بستن به ایشان و توهین به ذریه رسول خدا صلی الله علیه وآله نباشد، به خطیبان اجازه خواندن می دهیم. روایات متعلق به حضرت علی اصغر، شیر خواره کربلا- بسیار متناقض است. ائمه علیهم السلام نیز به منظور رعایت تقیه و تبعیت از فرمان الهی، از توضیح جزئیات این جنایت امتناع کرده اند. چه بسا این جنایت از آنچه گفتید به مراتب زشت تر و شنیع تر بوده باشد. والله العالم.
پرسش:روایتی وجود دارد با این مضمون که کفاره گناهان کبیره کمک رسانی به زیان-دیدگان و تسکین رنجِ رنجدیدگان است. یعنی آیا اگر انسانِ دوستدار اهل بیت گناهانی داشته باشد، می تواند با کمک به مستمندان کفاره گناهان خود را ادا کند؟ یا معنای دیگری دارد؟ لطفا توضیح بفرمایید؟
پاسخ:بسمه سبحانه: فرزندم! بدان که کمک به مستمندان و دیگر کارهای نیک به تنهایی برای بخشش گناهان کافی نیست. باید از این گناهان توبه کرد. توبه جز با پشیمانی و ترک گناه و دل کندن از آن گناه و دیگر گناهان امکان پذیر نیست. این کار نیز جز با کسب تقوای الهی ممکن نخواهد شد؛ زیرا خداوند سبحان می فرماید: ﴿إِنَّمٰا يَتَقَبَّلُ اَللّٰهُ مِنَ اَلْمُتَّقِينَ﴾ خدا فقط از پرهیزکاران می پذیرد. هر عملی حتی توبه از غیر پرهیزکاران قبول نخواهد شد. در روایاتی که حاوی این معنای مورد نظر شما است، باید دقت بیشتر و با توجه به آیات و روایات نقل شده در شرع مقدس درآنها تجدید نظر کرد. والله الهادی وهو العالم.
پرسش:شنیدم که خواب بین الطلوعین کراهت دارد زیرا در آن زمان روزی انسان توزیع می شود. آیا این موضوع صحت دارد؟ روایاتی که دلالت بر فضیلت وقت بین الطلوعین دارند چیست؟
پاسخ:بسمه سبحانه: این روایت در کتاب های معتبر وجود دارد و چه بسا تجربه هم بر این موضوع صحه می گذارد. والله الموفق.
پرسش:مشخص است که فرشتگان از فرمان خدا سرپیچی نمی کنند و هر آنچه که به آنان دستور داده شود، اجرا می کنند. آیا روایت معصیت فطرس و توسل او به امام حسین علیه السلام صحیح است؟
پاسخ:بسمه سبحانه: کار فطرس تنها ترک اولی بوده است. بندگان برگزیده خداوند ترک اولی را یکی از معاصی به شمار می آورند؛ زیرا ترک اولی شایسته آنان نیست. این کار مانند وارد شدن حضرت یونس علیه السلام به داخل شکم نهنگ است. بلعیدن پیامبر خدا توسط نهنگ به دستور خداوند سبحان نبود و پیامبر خدا نیز هیچ معصیتی را مرتکب نشده بود. والله العالم.
پرسش:روایاتی در مجامیع حدیثی میراث اهل بیت صلوات الله وسلامه علیهم اجمعین وجود دارد مبنی بر این که ابلیس مولا و سرور أمیر المؤمنین علیه السلام را دوست دارد: 1. روایتی در کتاب علل الشرائع شیخ صدوق رحمه الله ج1 باب 120 وجود دارد مبنی بر این که علت محبت اهل بیت علیهم السلام حلال زادگی است و دلیل بغض و دشمنی با آنان حرام زادگی –حدیث هفتم- از جابر ابن عبدالله انصاری نقل شده: جابربن عبدالله انصارى گفت: نزد پيامبر بوديم مردى را ديديم كه در حال سجده و ركوع و در حال طاعت و تضرع بود، گفتيم: يا رسول الله چه نيكوست نماز او؟ فرمود: اين همان كسى است كه پدرتان آدم را از بهشت بيرون كرد، پس على بى پروا به سوى او رفت و او به چنان لرزه اى افتاد كه پهلوى راست او به پهلوى چپش و پهلوى چپ او به پهلوى راستش داخل شد، سپس گفت: اگر خدا بخواهد تو را خواهم كشت، او گفت: تو توانايى اين كار را ندارى زيرا كه براى من از جانب پروردگارم مهلت تعيين شده است، تو را چه شده كه مى خواهى مرا بكشى؟ به خدا سوگند كسى تو را دشمن نمى دارد مگر اينكه نطفه من در رحم مادر او پيش از نطفه پدرش قرار مى گيرد و من دشمن تو را در اموال و اولاد شريك مى شوم و اين همان سخن خداوند در كتاب محكم اوست: «وشاركهم فى الاموال و الاولاد و عدهم و ما يعدهم الشيطان الاّغرورا» پیامبر صلی الله علیه وآله فرمودند: (راست گفت ای علی! ...). 2. روایتی که در کتاب بحار الأنوار علامه مجلسی رحمه الله ج 39 -83 در باب ما وصف ابلیس لعنة الله و الجن من مناقبه علیه السلام واستیلائه علیهم و جهاده معهم- حدیث شماره 12- عن عبد الله بن عباس نقل شده: هنگامى كه رسول خدا نشسته بود، نگاهش به مارى افتاد كه به اندازه شتر بود، على خواست او را با عصا بزند، پيامبر به او گفت: دست نگهدار كه او ابليس است و من با او شرط كرده ام كه كسى تو را دشمن ندارد مگر اينكه در رحم مادرش شركت كند و اين است سخن خداوند:«وشاركهم فى الاموال و الاولاد». 3. در کتاب عیون اخبار الرضا نوشته شیخ صدوق رحمه الله ج 2/ باب 31- حدیث شماره 335- ص77 از امیرالمؤمنین صلوات الله وسلامه علیه نقل شده که فرمودند: در کنار کعبه نشسته بودم که پیرمردی گوژپشت نزد پیامبر صلی الله علیه وآله آمد و گفت: برای من طلب مغفرت کن! پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم به او فرمودند: تلاش تو بیهوده است ای شیخ! هنگامی که پیرمرد بازگشت. پیامبر فرمودند: یا علی! این پیرمرد ابلیس بود. حضرت فرمودند: به دنبال او دویدم تا او را خفه کنم. به من گفت: یا اباالحسن نکن! او را رها کردم. گفت یاعلی من تو را بسیار دوست دارم من از کسانی هستم که تا روز قیامت به من مهلت داده شده است. كسى تو را دشمن نمى دارد مگر اينكه من با پدرش در مادرش شریک شدم پس خندید و ولد زنا شد. سؤال نخست: چگونه این روایات را که بیانگر محبت ابلیس به مولای ما أمیرالمؤمنین علیه السلام است و او را دوست دارد و مناقب و فضائل ایشان را ذکر می کند در حالی که منبع شرارت و از دشمنان انبیاء است و ملعون و مطرود از رحمت خداوند است با این حدیث رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم که به امیر المؤمنین صلوات الله علیه فرمودند: "تنها مؤمنان تو را دوست دارند و تنها منافقان با تو دشمنی می ورزند" می توان جمع کرد. سؤال دوم: این روایات نشان می دهد که رسول اکرم صلی الله علیه وآله و امیرالمؤمنین صلوات الله وسلامه علیهم با کار ابلیس یعنی عقوبت دشمنان امیر المؤمنین صلوات الله علیه با زنا با مادرانشان موافق و از او راضی بوده اند.
پاسخ:ج1/ بسمه سبحانه: بدان فرزندم! اگر کسی سعی در زیاد کردن دشمنان تو داشته باشد، فکر می کنی که او تو را دوست می دارد؟! ابلیس ملعون با توجه به روایاتی که شما به آن اشاره کردید سعی در افزودن دشمنان علی بن ابی طالب علیه السلام از میان خود همان دشمنان علی بن ابی طالب علیه السلام دارد. چگونه شما از این روایات می فهمید که ابلیس علی بن ابی طالب علیه السلام را دوست دارد؟ کسی که در نشر فساد در جامعه و دشمن سازی برای اهل بیت علیهم السلام تلاش می کند، بدون شک دشمن ایشان است. والله الهادی. ج2/ بسمه سبحانه: از روایات اینگونه برنمی آید که رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم و امیر المؤمنین علیه السلام از کاری که شیطان انجام می داده راضی بوده باشند. بله اگر سند دو روایت صحیح باشد، مفاد آن دلالت می کند که علی علیه السلام قصد کشتن شیطان لعین را به دلیل جنایاتش داشته است، او نیز به مهلتی که خداوند سبحان در قرآن کریم به او داده، توسل جسته است. این اقدام حضرت علی علیه السلام تنها به سبب امیدی بوده که ایشان داشته تا بلکه بدایی حاصل شود و خداوند متعال به او اجازه قتل شیطان را بدهد. این موضوع نشان دهنده شدت بغض و کینه بین دو طرف یعنی علی بن ابی طالب علیه السلام و سرکرده دشمنان او یعنی ابلیس است. والله العالم.
پرسش:من درباره (الفونك) یعنی دمیدن از دهان بعد از قرائت قرآن در صورت دیگران سؤالی دارم. آیا این کار جایز است؟ زیرا من روایتی از امام صادق علیه السلام در کتاب حلیة المتقین علامه مجلسی خواندم که فرمودند: این کار مکروه است. نظر شما چیست؟ آیا روایت صحیح است؟
پاسخ:بسمه سبحانه: صحت این کار از نظر شرعی اثبات شده نیست؛ به ویژه اگر نوعی توهین به مؤمنان باشد. والله العالم.
قبلی
3
4
5
6
7
بعدی